Tussen literatuur en burgerlijke passie
Naar aanleiding van een nieuwe uitgave van het werk van Raffaele La Capria in de bekende boekenreeks I Meridiani brengt het Italiaans Cultureel Instituut hulde aan één van de grootste Italiaanse schrijvers uit de twintigste eeuw.Raffaele La Capria overloopt de laatste zestig jaar van de Italiaanse cultuur zonder zich ooit aan te passen aan overheersende tendensen, bevelen, ideologische vooroordelen. Deze kritische houding ten opzichte van vervalsingen, maskers, halve of gunstige waarheden, clichés, rites en troostende mythes is de essentie van zijn carrière als schrijver en essayist. Zijn schrijven is a.h.w. een constante strijd tegen mentale constructies die op psychologisch, ideologisch en cultureel vlak een misleidend diafragma vormen tussen het individu en de werkelijkheid. Raffaele La Capria treedt in dialoog met Silvio Perrella, schrijver en essayist, uitgever van zijn boek in twee volumes in de reeks I Meridiani.Raffaele La Capria heeft heel wat romans en essays geschreven. Zijn bekendste werk is Ferito a morte waarmee hij in 1961 de literaire Premio Strega in de wacht sleepte. Het verhaal gaat over een personage en zijn generatiegenoten die psychologisch en cultureel vastgeroest zijn. De stad Napels die hij verliet tijdens zijn jeugdjaren om naar Rome te trekken, staat central in zijn belangrijkste boeken (L’armonia perduta, 1986; La neve del Vesuvio, 1988; Capri e non più Capri, 1991; L’occhio di Napoli, 1994). Raffaele ontving heel wat erkenningen waaronder in 2001 de Premio Campiello voor zijn hele carrière en in 2005 de Premio Viareggio voor de roman. Van zijn recentste productie vermelden we in het bijzonder Novant’anni di impazienza. Un’autobiografia letteraria (2013), waarin hij zijn menselijk en artistiek parcours uiteenzet, alsook de schoonheid van Rome, in een vurige en ironische schets.Reserven verplicht >>>