L’Accabadora is de derde langspeelfilm van de Sardische regisseur Enrico Pau die gebaseerd is op een Sardische vrouwelijke figuur uit legendes die traditioneel de “goede” dood toediende aan stervende oudjes en ongeneeslijk zieke kinderen en jongeren waarvoor het leven ondraaglijk was geworden.
Onder de bommen in 1943 gaat Annetta die achtervolgd wordt door haar vervloekte lot van “accabadora” (in het Sardisch dialect, zij die levensbeëindiging toedient ) op zoek naar haar nichtje Tecla. Op die manier gaat ze de confrontatie aan met een verschillende wereld, moderner en evenzeer tragisch, op zoek naar een nieuw leven.
Enrico Pau brengt evenzeer een hulde aan de inwoners van het eiland die zich niet overgaven tijdens de oorlog. Dit eerbetoon suggereert eveneens een archaïsche wereld waarin de dood deel uitmaakt van het leven en op een bewustere manier wordt benaderd.
(97’, IT O.V., FR o.t.)