In een bar hangt er en droevige sfeer sinds Nullo gestorven is. De belevende ik-verteller (een leeftijdsgenoot) brengt ons de jeugd, de arme familie, de zeer strenge moeder en de pestende klasgenoten van Nullo. Hij is telkens het slachtoffer omwille van zijn zwaarlijvigheid zowel op de schoolbanken als erbuiten. Deze waanzinnige, vreemde en geniale jongen vult het leven van iedereen. Als slachtoffer en beul vult hij de leegte op in de leegte van de Povlakte. Hij krijgt de kans van zijn leven om uit zijn regio te komen en de wereld gaat voor hem open. Zijn leven krijgt een wending.
Voorstelling van het boek “Vita di Nullo” (Milaan, La Nave di Teseo, 2017) van Diego Marani.
Diego Marani (Ferrara, 1959) werkt momenteel voor de diplomatieke dienst van de EU (EDEO). Tijdens het Italiaans EU-voorzitterschap in 2014 was hij was raadgever van de Italiaanse Minister van Cultuur Dario Franceschini. Hij is ook de uitvinder van het Europanto, een kunstmatige taal die hij als grap in 1996 lanceerde. In deze taal schreef hij de bundel Las adventuras des inspector Cabillot. Bij uitgeverij Bompiani publiceerde hij Nuova grammatica finlandese, (2000, Premio Grinzane Cavour, vertaald in vijftien talen), L’ultimo dei vostiachi (2002, Premio Campiello), A Trieste con Svevo (2003), L’interprete (2004), Il compagno di scuola (2005), Come ho imparato le lingue (2005), Enciclopedia tresigallese (2006), La bicicletta incantata (2007), L’amico delle donne (2008), Il cane di Dio (2012), Il cacciatore di talenti (2013).
Deze ontmoeting met Diego Marani (vertaler en journalist) en Paolo Grossi (directeur IIC) maakt deel uit van de reeks Storie italiane – voci di romanzo (programma >>>)