Met de derde aangrijpende film Mondocane van Alessandro Celli uit de reeks “Venetië in Brussel – De films van de Mostra van Venetië in het IIC”, neem je een duik in de wetteloze wereld van de Apulische favela die onstond in de schaduw van de staalfabriek.
In een niet al te verre toekomst is een spookachtig, post-apocalyptisch Taranto volledig afgesneden van de rest van het land en geëvacueerd, als gevolg van de ecologische ramp veroorzaakt door de staalfabriek. De weinigen die moeten overleven binnen de prikkeldraadversperringen leiden een leven vol ellende, te midden van de puinhopen van een stad waar geweld hoogtij viert en criminele bendes meedogenloos de strijd aanbinden. In dit ruwe theater dromen Pietro en Christian, twee dertienjarige weeskinderen die samen zijn opgegroeid, ervan om zichzelf te verlossen en zich aan te sluiten bij de Formiche-bende, een leger van kinderen onder leiding van de angstaanjagende en charismatische Testacalda.
Alessandro Celli tekent een dystopisch portret, een geheime spiegel van een al te actuele realiteit, meesterlijk geschilderd met de penseelstreken van een regie die ruikt naar ijzer, bloed en giftige wolken. Door de verstikkende atmosfeer is er slechts weinig ruimte voor de tedere vriendschap tussen tieners.
2021, IT OV, EN OT, 101’