Om de programmatie van 2024 af te sluiten, kan het Instituut niet anders dan bittersweet af te sluiten met Gli oceani sono i veri continenti, de vierde afspraak in de reeks “Venetië in Brussel”.
In het vervallen binnenland van Cuba, in een zwart-wit doordrenkt van Caribische regen, draait onophoudelijk een kringloop van lotsbestemmingen: die van de jonge theatermakers en geliefden Alex en Edith, van de oude Milagros en van de kleine Frank en Alain. De hoofdpersonages leiden een klein en ogenschijnlijk stilstaand bestaan, vol tedere alledaagsheid, verhalen uit het verleden en dromen voor de toekomst. Een in de tijd bevroren en verstilde San Antonio De Los Baños vormt het decor voor drie afzonderlijke vertellingen, die zich als de draden van Ariadne ontvouwen door de herinneringen en verhalen van drie generaties.
De film, bijna volledig opgenomen met vaste camerastandpunten, schept een statische sfeer en beweegt zich eentonig door de steegjes en ruïnes van het dorp, terwijl het verhalen vertelt over zware afwezigheden, verliezen en ambities. Op alle emotionele banden drukt hetzelfde conflict: het verlangen naar verandering dat botst met het schuldgevoel over het verlaten van het eigen land.
N.B.: de film is in de originele Spaanse verie, met Italiaanse ondertiteling (2023, OV S, OV IT, 119’)